Çoğu grupta en çılgın kişi kontrol altındadır. Başlar çünkü kimse çılgın bir insanı kızdırmaktan kaynaklanan sorunları istemez. Çılgın kişinin yoluna sahip olmasına izin vermek daha akıllı ve daha kolay.
(In most groups the craziest person is in control. It starts because no one wants the problems that come from pissing off a crazy person. It's just smarter and easier sometimes to let the crazy person have his or her way.)
Birçok sosyal grupta, genellikle liderlik eden en öngörülemeyen bireydir. Bu fenomen ortaya çıkma eğilimindedir, çünkü diğerleri "çılgın" olarak algılanan birini üzmekten kaynaklanabilecek çatışmadan kaçınmayı tercih eder. Bu kişiye meydan okumak ve gazaplarını riske atmak yerine, insanlar isteklerini kabul etmeyi daha kolay buluyorlar. Bu dinamik, öngörülemeyen bireyin grubun eylemlerini belirlediği bir güç dengesizliği yaratabilir.
Scott Adams, "Neredeyse her şeyde nasıl başarısız olunur ve hala büyük kazanılır" kitabında, bu gerçekliğe yorum yapıyor ve çatışma korkusunun, irrasyonel davranışların kararlarına hakim olmasına izin vermek için grupları nasıl yönlendirebileceğini vurguluyor. Zamanla, bu, grubun doğrudan bir sorunla yüzleşmek yerine daha kolay yolu seçtiği bir duruma yol açabilir, bu da sonuçta ilerlemelerini engelleyebilir.
