Bundan daha derine indi. Kaybedilecekleri kaybetmiştim: önce annem, sonra bebeğim. Sevdiğin hiçbir şey kalmayacak. Hallie bu tutuma koltuk değneği diyebilirdi, ama bilmiyordu, çok sevmemiş ve kaybetmemişti. Loyd'un dediği gibi, bildiğim gibi asla hayata dönüşmemişti. Hallie hala her şeyi riske atabilir.
(It ran deeper than that. I'd lost what there was to lose: first my mother and then my baby. Nothing you love will stay. Hallie could call that attitude a crutch, but she didn't know, she hadn't loved and lost so deeply. As Loyd said, she'd never been born-not into life as I knew it. Hallie could still risk everything.)
"Hayvan Düşleri" nin kahramanı, değerli hiçbir şey güvende tutulamayacak gibi hissettiren derin kişisel kayıplara yansır. Hem annesinin hem de bebeğinin kaybı derin bir üzüntü ve istifa duygusu yarattı. Bu deneyim dünya görüşünü şekillendiriyor, hala doğal risklerine rağmen hayatı ve ilişkileri kucaklamaya cesaret eden arkadaşı Hallie'nin aksine, kendini koparıyor ve sevgiye karşı koruyor.
Anlatıcı ve Hallie arasındaki bu kontrast, sevgi ve kayıp deneyimlerinde bir eşitsizliği vurgular. Anlatıcı, Hallie'nin kaygısız tutumunun, Hallie ile ilgili yorumunun belirtildiği gibi, yaşamın sert gerçeklerine hiç "doğmamış" yorumuyla belirtildiği gibi, derin duygusal karşılaşmaların eksikliğinden kaynaklandığına inanıyor. Bu, gerçek anlayışın, kişinin sevgi ve risk konusundaki bakış açısını değiştirebilecek derin kederle yüzleşmekten geldiği fikrini aktarır.