Karakter, daha geniş bir bağlamdaki rolleriyle ilgili karmaşık bir güven ve belirsizlik karışımını ifade eder ve kendilerine "Vyrus Mesih" olarak adlandırılır. Bu ifade, öz kimlik ile mücadelelerini ve böyle bir başlığın sonuçlarını ortaya koymaktadır. Düşünceleri üzerinde daha fazla düşünme ihtiyacını kabul ederler, daha derin tefekkür gerektiren derin kavramlarla boğuştuklarını gösterirler.

Bu iç çatışma, kaotik bir dünyada amaç veya önem arama temasının altını çiziyor. "Kendimle dolu kulağa hoş gelmek istemiyorum" gibi ifadelerle işaretlenen rahat ton, güreştikleri fikrin ağırlığıyla tezat oluşturuyor, insan hayattaki yerimizi ve kendimizin etrafımızda yarattığımız anlatıları sorgulama eğilimini vurguluyor.