İnsanların sessiz olduğu bir ülkede yaşamak, diğerinin düşündüğü veya söyleyebileceği şeyden korkmuş gibi sokakta birbirlerini geçtiği bir ülkede yaşamak garip olurdu. Bu, insanların bir yolun karşı taraflarından ya da kimin duyduğundan dikkatsiz olan geniş bir çalı boyunca birbirlerini çağırıp birbirleriyle konuşacakları Afrika yolu değildi. Bu tür konuşmalar, sesler düzgün bir şekilde duyulmaya kadar çok zayıf ve çok uzaklaşana ve gökyüzü tarafından yutulmaya kadar farklı yönlerde yürüyen insanlar tarafından sürdürülebilir. Bu, bir arkadaştan ayrılmanın iyi bir yoluydu, veda kelimelerinden ve ardından sessizlikten daha az ani.
(It would be strange to live in a country where people were silent, passing one another in the street wordlessly, as if frightened of what the other might think or say. This was not the African way, where people would call out and converse with one another from opposite sides of a road, or across a wide expanse of bush, careless of who heard. Such conversations could be carried on by people walking in different directions, until voices grew too faint and too distant to be properly heard and words were swallowed by the sky. That was a good way of parting from a friend, so less abrupt than words of farewell followed by silence.)
Metinde yazar, özellikle Afrika toplumlarında konuşmanın önemini vurgulayan farklı kültürlerin iletişim stillerini karşılaştırır. Uzaklar arasında özgürce konuşan insanların görüntüleri bir topluluk ve açıklık duygusunu vurgular. Bu ortamda, etkileşimler, genellikle daha sessiz toplumları karakterize eden ani ayrımlar yerine sürekli diyalogla işaretlenmiş günlük yaşamın doğal bir parçası olarak görülür.
Sessizliğin hüküm sürdüğü bir yerde yaşama kavramı garip ve sinir bozucu olarak tasvir edilmektedir. Seslerin mesafeleri taşıdığı ve tartışmaların tereddüt etmeden aktığı Afrika kültüründeki canlı değişimler, bireyler arasında sıcak bir bağlantıyı göstermektedir. İletişim konusundaki bu yaklaşım, daha akıcı ve daha az izole hissettiren ilişkileri ve ayrılmaları teşvik ederek arkadaşlarınızın keskin bir sessizlikten ziyade sürekli bir bağlantı duygusu ile ayrılmalarına izin verir.