Manolya ağacı gibi, rüzgarla bükülür, denemeler ve sıkıntı onu havalandırabilir, ancak fırtınadan sonra güzelliği çiçek açtığından sonra, çelik gibi, kökleri sonsuza dek gömülü, güney topraklarında derinlikte durur.
(Like the magnolia tree, She bends with the wind,Trials and tribulation may weather her, Yet, after the storm her beauty blooms, See her standing there, like steel, With her roots forever buried,Deep in her Southern soil.)
Nancy Brewer'ın "Lizzie Mektupları" ndan alıntı, esnekliği sembolize etmek için bir manolya ağacının görüntülerini kullanıyor. Zorluklara ve sıkıntılara karşı karşıya gelmesine rağmen, bu ağacın zorluklardan sonra ortaya çıkan güzelliğe nasıl kararlı kaldığını tasvir ediyor. Karşılaştırma, hayatın fırtınalarında bir güç ve lütuf duygusunu vurgular.
Ayrıca, ağacın köklerinin güney topraklarında derin olduğu belirtilmesi, miras ve güçlü bir temel ile bir bağlantı olduğunu düşündürmektedir. Bu, gerçek güzelliğin ve gücün zengin bir arka plandan geldiği ve hayatın denemelerine dayanma yeteneğinin, nihayetinde manolya gibi gururlu ve inatçı durma yeteneğinin altını çiziyor.