Aşk, gözleri en göze çarpan hatalara kapatan bir körlük biçimiydi. Bir katili sevebilir ve sevgilinizin birini öldürmek yerine, bir kene ezmesi gibi çok şey yapacağına inanamazsınız. Onu caydırmaya çalışmanın bir anlamı olmazdı.
(love was a form of blindness that closed the eyes to the most glaring faults. You could love a murderer, and simply not believe that your lover would do so much as crush a tick, let alone kill somebody. There would be no point trying to dissuade her.)
Alexander McCall Smith'in "1 numaralı bayanlar dedektif ajansı" nın alıntısı, sevginin kişinin yargısını gizleyebileceğini ve sevilen birinde kusurları veya haksızlıkları görmeyi zorlaştırabileceğini gösteriyor. Sevginin, bir partnerin olumsuz özelliklerini bilmesine rağmen, onları gözden kaçırmayı seçtiği bir tür cehalet yaratabileceğini ima eder. Sevgi derinliği, bireylerin bir partnerin şiddet potansiyeli gibi ciddi sorunları reddetmesine veya rasyonelleştirmesine bile yol açabilir.
Bu kavram, sevgi bağının nesnel değerlendirmeyi önleyebileceği insan duygularının ve ilişkilerinin karmaşıklığını vurgulamaktadır. Sevginin aşırı algıladığı güçlü kavrama, bireylerin sevdiklerinin eylemleri hakkında bir inkar durumunda yaşamalarına yol açar. Bu tema, sadakat ve duygusal olarak yüklü durumlarda gerçeği tanımanın zorlukları hakkındaki tartışmalarda derinden yankılanıyor.