Jacqueline Winspear'ın "Münih Yolculuğu" nda, kahraman onu ezen bir anı dalgası yaşar. Kederin yoğunluğu onu sarar, onu derin bir duygusal kargaşaya çeker, bir kayıp duygusu yaratır. Bu derin an, hissini izole ve acısından kaçmak için özlem bırakıyor.
İki zıt arzu ile boğuşuyor: üzüntüsünden kaçınmak için süresiz olarak uyuma arzusu ya da kaybettiği kişilerin anısına şiddetle yaşama kararını. Bu iç çatışma, umutsuzluk ile sevdiklerini onurlandırma umudunu, varoluşuyla onurlandırma umudunu göstermektedir.