Hafıza, hayatımız boyunca bir refakatçi görevi görür, büyüdükçe ve çeşitli anlar yaşadıkça gelişir. Bir ilişki gibi bakım ve dikkat gerektirir ve başkalarıyla olan bağlantılarımız ve deneyimlerimizle derinleşir. Her bellek kimliğimizi şekillendirir ve çevremizdeki dünyayı nasıl algıladığımızı bildirir.
Hafıza ile dans etmek, geçmişi ve geleceğimizi etkilemesine izin vererek geçmişi kucakladığımız samimi bir etkileşim anlamına gelir. Mitch Albom'un "Cennette Buluştuğunuz Beş Kişi" nde yazar, anıların yaşam ve ilişkiler anlayışımızı nasıl geliştirdiğini ve bu da onları yolculuğumuz için çok değerli hale getirdiğini göstermektedir. Sadece bizi demirlemekle kalmazlar, aynı zamanda dünyayla ve karşılaştığımız insanlarla etkileşimlerimizde bize rehberlik ederler.