Michael Crichton bir zamanlar yorum yaptı. . . Bilim adamlarının karmaşık sistemlerin bazı yaygın davranışlar gösterdiğini fark etmeye başlamaması uzun sürmedi. Bu davranışları tüm karmaşık sistemlerin karakteristiği olarak düşünmeye başladılar. Bu davranışların sistemlerin bileşenlerini analiz ederek açıklanamayacağını fark ettiler. Saati, sizi nasıl çalıştığını görmek için zaman ayırmanın zaman onurlu bilimsel yaklaşımı sizi karmaşık sistemlerle hiçbir yere götürmediğini görmek için, çünkü ilginç davranışlar bileşenlerin spontan etkileşiminden kaynaklanıyor gibi görünüyordu.1
(Michael Crichton once commented . . . It did not take long before the scientists began to notice that complex systems showed certain common behaviors. They started to think of these behaviors as characteristic of all complex systems. They realized that these behaviors could not be explained by analyzing the components of the systems. The time-honored scientific approach of reductionism-taking the watch apart to see how it worked-didn't get you anywhere with complex systems, because the interesting behavior seemed to arise from the spontaneous interaction of the components.1)
Michael Crichton, karmaşık sistemleri incelerken geleneksel bilimsel yöntemlerin sınırlamalarını vurguladı. Bilim adamları, bireysel parçalardan içgörü elde etmek yerine, bu sistemlerin büyüleyici davranışlarının bileşenleri arasındaki etkileşimlerden ve ilişkilerden ortaya çıktığını gözlemlediler. Bu farkındalık, karmaşık sistemlerin karmaşık dinamiklerini anlamak için etkisiz olduğu kanıtlandığı için sistemlerin işleyişlerini anlamaları için diseksiyonu içeren indirgemeci yaklaşıma meydan okudu.
Bilim adamları, araştırmaları sayesinde karmaşık sistemlerdeki ortak davranışların bireysel unsurlarını izole ederek tam olarak anlaşılamayacağını kabul etmeye başladılar. Bunun yerine, bu bileşenlerin kendiliğinden nasıl etkileşime girdiğine odaklandılar, bu da benzersiz ve genellikle öngörülemeyen davranışlara yol açtılar. Perspektifteki bu değişim, ekoloji, biyoloji ve insan biyolojisi gibi alanlar için önemli etkileri olan parçalarının toplamından ziyade sistemlerin kolektif davranışını anlamanın önemini vurgulamaktadır.