Bir Amerikan devlet lisesinden geçmeyen hiç kimse William Jefferson Clinton'un 1992'de göreve gitmesini izleyemezdi ve bir eyalet ergeninin tanıdık yırtıcı cinselliğini tanıyamadı.
(No one who has ever passed through an American public high school could have watched William Jefferson Clinton running for office in 1992 and failed to recognize the familiar predatory sexuality of a the provincial adolescent.)
"Siyasi Kurgular" adlı kitabında Joan Didion, Bill Clinton'un 1992 başkanlık kampanyasını eleştiriyor ve davranışlarını lise erkeklerinin tipik yırtıcı cinselliğine bağlıyor. Cazibesinin ve çekiciliğinin ergen deneyimlerinden çekilen kişiliğinin daha derin ve rahatsız edici bir yönünü maskeleyebileceğini öne sürüyor. Didion bunu daha geniş toplumsal konuların bir yansıması olarak tasvir ederek, bu özelliklerin karizma nedeniyle onları göz ardı edebilecek seçmenlerle nasıl yankılandığını inceliyor.
Didion'un gözlemi, adayların geçmiş davranışlarının halka açık kişilerini yineleyebileceği Amerikan siyasi kültürü hakkında bir yorum görevi görüyor. Bu bağlantıyı vurgulayarak, okuyucuları gençliğin ve çekiciliğin genellikle liderliğe uygunluk ile nasıl sınırlandığını düşünmeye davet ederek halkı karakter ve dürüstlük hakkında daha ciddi endişelere körleştiriyor. Analizi, kişisel tarihin siyasi imaj ve seçmen algısı üzerindeki etkileri hakkında eleştirel bir bakış açısını teşvik etmektedir.