Hiçbir şey o adamı gerçekten sefil hale getiremez, ne de onun kısmı için Tanrı'yı ya da hiçbir şey o adamı gerçekten mutlu edemez {Tanrı'nın onun kısmı için Tanrı'dan yoksundur. Tanrı tüm gerçek mutluluğun yazarıdır; O tüm gerçek mutluluğun bağışçısıdır; O tüm gerçek mutluluğun bakımcısıdır ve tüm gerçek mutluluğun merkezidir. . . . Onu Tanrısı için, onun kısmı için, dünyadaki tek mutlu adam.
(Nothing can make that man truly miserable that hath God for his portion, nor nothing can make that man truly happy that {lacks} God for his portion. God is the author of all true happiness; he is the donor of all true happiness; he is the maintainer of all true happiness, and he is the centre of all true happiness. . . . He that hath him for his God, for his portion, is the only happy man in the world.)
Gerçek mutluluğun özü, kişinin Tanrı ile olan ilişkisiyle karmaşık bir şekilde bağlantılıdır. Randy Alcorn'a göre, hiçbir şey Tanrı'yı bir kısmı olarak gören birine gerçekten sefalet getiremez ve bir kişinin hayatındaki ilahi varlığın önemini vurgular. Tersine, Tanrı'dan yoksun bir kişi, dış koşullarından bağımsız olarak nihayetinde otantik mutluluğu deneyimleyemez. Bu, gerçek memnuniyetin dünyevi eşyalara veya durumlara değil, manevi doyumlara bağlı olduğunu vurgulamaktadır.
Alcorn, Tanrı'nın tüm gerçek mutluluğun kaynağı, vericisi ve sürdürücü olduğunu vurgular. Hayatta sevinç ve memnuniyetin nihai temeli olarak hizmet eder. Bu nedenle, Tanrı'yı bir kısmı olarak tanıyan ve besleyen bireyler, gerçekten mutluluğu deneyimleyen kişilerdir. Bu perspektif, tatmin edici bir hayata öncülük etmek ve kalıcı bir sevinç yaşamak için çok önemli olan ilahi ile derin bir bağlantıyı teşvik eder.