Kahraman, beynin operasyonunun kendine özgü doğasını yansıtır ve niyetlerini veya motivasyonlarını ortaya çıkarmadan bağımsız olarak nasıl çalışabileceğini belirtir. Bu gözlem, beyni sadece başka bir organ olarak görmesine yol açar, dalak veya kalp gibi işlev görür, kendi amaçları hakkında bilinçli farkındalık olmadan görevlerini yerine getirir.

Bu içgörü, bilinç ve beynin faaliyetleri arasındaki ilişki hakkında sorular doğurur. Zihnin farkındalığı ile beynin işlevleri arasında bir ayrım önerir ve doğrudan gözetim olmadan hayati roller yapan diğer organlar gibi, beynin vücutta ne kadar özerk bir şekilde çalışabileceğine dair daha derin bir keşif başlatır.