Yeryüzünde, Marguerite, uykuya daldığınızda, bazen cennetinizi hayal ettiniz ve bu rüyalar onu oluşturmaya yardımcı oldu. Ama şimdi böyle rüyalar için bir neden yoktu.
(On earth, Marguerite said, when you fell asleep, you sometimes dreamed your heaven and those dreams helped to form it. But there was no reason for such dreams now.)
Mitch Albom'un "Cennette Buluştuğunuz Beş Kişi" kitabında Marguerite karakteri hayallerin doğası ve kişinin kişisel cennetine olan önemini yansıtıyor. Yeryüzünde yaşarken hayallerin bir bireyin cennet vizyonunu şekillendirebileceğini ve öbür dünyaya umut ve ilham verebileceğini öne sürüyor. Bununla birlikte, cennet alanında, gerçeklik hayatta yaşanan sınırlamaları ve arzuları aştıkça rüyalara ihtiyaç dağılıyor.
Bu perspektif, okuyucuları cennette, doyumun dünyevi varlıkları sırasında hayal edebileceğini aştığını vurgulayarak hayaller ve gerçeklik arasındaki ilişkiyi düşünmeye davet ediyor. Marguerite'nin içgörü, özlem ve aspirasyondan bir zamanlar hayata rehberlik eden hayallerin tatmin edilen bir kader karşısında anlamlarını kaybettiği toplam bütünlük deneyime geçiş olduğunu gösterir.