Tracy Kidder'in "Kalan Güç" den alıntı, insanların sürekli olarak geliştiğini ve zaman içinde herhangi bir noktada mükemmel olması beklenemeyeceğini gösteriyor. Bu perspektif, başkalarının kusurlarının kabul edilmesini teşvik eder ve herkesin kendi büyüme ve gelişme yolculuğunda olduğunu kabul eder.

Bütünlüğün gerçekçi bir beklenti olmadığını fark ederek, başkalarıyla olan etkileşimlerimizde şefkat ve anlayışı teşvik edebiliriz. Bu içgörü, insanlarla daha empatik bir şekilde etkileşim kurmamıza yardımcı olabilir, benzersiz zorluklarını ve deneyimlerini takdir ederken onları iyileştirme ve kendini keşfetme yollarında destekleyebilir.