Hareket etti, böylece şimdi kol içinde duruyorlardı: iki bayan, düşündü, Botsvana'dan kahverengi bir bayan ve uzak bir yerden beyaz bir bayan, belki de böyle bir yerde, düzgün kesilmiş çimler ve klima yeri ve Parlayan binalar, insanların sadece şans verilirse başkalarını sevmek istedikleri bir yer.
(She moved, so that they were now standing arm in arm: two ladies, she thought, a brown lady from Botswana and a white lady from somewhere far away, America perhaps, somewhere like that, some place of neatly cut lawns and air conditioning and shining buildings, some place where people wanted to love others if only given the chance.)
"Mavi Ayakkabılar ve Mutluluk" dan bu alıntıda karakterler, bir bağlantı anı, kolda duran kolu paylaşıyor. Botsvana'dan Brown Lady, farklılıklarını yansıtıyor ve yoldaşının Amerika'daki muhtemelen kökenlerinin aksine kendi geçmişini vurguluyor. Bu an, kültürel ve ırksal sınırları aşan dostluğun güzelliğini gösterir.
Amerika'ya atıf, sevgi ve şefkat ideallerinin mevcut olduğu cilalı kentsel yaşam görüntülerini çağrıştırıyor. İki kadın arasındaki bu yan yana, evrensel sevgi ve anlayış özlemini vurgular, farklı geçmişlerine rağmen, yaşamın farklı yürüyüşlerinden insanlar arasında karşılıklı sevgi ve bağ için umut olduğunu gösterir.