Bu yüzden sanatçı her zaman mutlu olmayacak. Yarattığı şeyin iyi olduğunu biliyorsa, başkalarının ilgisizliğini taşıyabilir.
(That is why the artist will always be happy-no matter how the world treats him. If he knows that what he creates is good, then he can bear the indifference of others.)
Alexander McCall Smith'in "İtalyan Buldozer" den alıntı, bir sanatçının esnekliğinin ve iç sevincinin özünü yakalar. Bir sanatçının yerine getirilmesinin, dış validasyondan veya tanımadan değil, kendi anlayışlarından ve takdirlerinden geldiğini vurgular. Dünyanın nasıl tepki verebileceğine bakılmaksızın, yaratıcı sanatlarının değerli ve anlamlı olduğu bilgisinde teselli bulur. Bu iç memnuniyet, sanatçıların başkalarından kayıtsızlığa veya eleştirilere dayanmalarını sağlar.
Bu perspektif, kişinin yaratıcı çabalarında öz-değer ve inancın önemini vurgular. Sanatçının mutluluğu, yeteneklerinin ve yaratılışın içsel ödüllerinin kendi kendini kabul etmesine dayanır. Bu duygu, gerçek yerine getirmenin içeriden geldiği fikrini güçlendirir ve sanatçıların sıkıntı veya ihmal karşısında bile gelişmesine izin verir. Özünde, sanatçının yolculuğu, işlerinin kalitesinin dünyevi kayıtsızlığa karşı bir kalkan görevi gördüğü kişisel memnuniyetten biridir.