Çiftçinin konuştuğu köylülerin Hıristiyanlığı, ana akım yorumlardan önemli ölçüde farklıydı. Toplumun haksız yere onlara davrandığı ve belki de ilahi bir figürün, mücadelelerinin ve adaletsizliklerinin farkında olduğu inancına yol açtığı kolektif bir inançla işaretlendi. Bu inanç onlara sıkıntı karşısında bir umut ve dayanışma duygusu sağladı.
Köylüler arasındaki bu inanç perspektifi, durumlarının ve karşılaştıkları adaletsizliklerin daha derin bir anlayışını yansıtmaktadır. İlahi vasfı, acılarının savunucusu olarak gören, mücadelelerinin fark edilmediğini ve adaletin bir şekilde geçerli olacağını düşündüren bir bakış açısıdır. Topluluk arasındaki ortak mahkumiyet, hayatlarına bir dayanıklılık ve amaç katmanı ekler.