Annie Proulx'un "Barkskins" in alıntısı, ormanın karmaşık ve hassas doğasını açıklar ve onu ince hazırlanmış bir dantel sunakçıya benzetir. Bu görüntüler, ormanın sadece güzel değil, aynı zamanda karmaşık ve çok yönlü olduğunu ve genel karakterine katkıda bulunan çeşitli sınırlar ve geçişler olduğunu göstermektedir. Dantel ile karşılaştırma, doğa ve işçilik arasında derin bir bağlantıya işaret ederek kırılganlığı ve sanatı vurgular.

Ormanın birçok kenarı, ekosistemlerin nasıl etkileşime girdiğini ve bir araya geldiğini gösterir ve zengin bir yaşam gobleni yaratır. Proulx’ın dil kullanımı, okuyucuları doğal dünyanın ince nüanslarını takdir etmeye davet ederek bize bir orman içindeki farklı unsurların birbirine bağlılığını hatırlatıyor. Bu metafor, ormanların hem güçlerini hem de güvenlik açığını yansıtan, hikayeler ve gizli derinliklerle dolu canlı varlıklar olduğu fikrinin altını çiziyor.