Dünyadaki en korkunç ses, bir zamanlar-bir zamanlar: Geçmişte canlı, şimdiki zamanda ölmek, gelecekte tozdan yapılmış bir ceset.
(The most horrid sound in the world, that of the once-was: alive in the past, perishing in the present, a corpse made of dust in the future.)
Alıntılanan pasaj, zamanın geçişi ve varlığın doğası üzerine derin bir meditasyonu yansıtır. Kayıp canlılığın üzüntüsünden ve geçmişin bir zamanlar yaşamla dolu olduğu açık gerçekliğinden bahsediyor. Canlılılılaşmadan cansızlığa bu dönüşüm, ölüm oranı ve geçmiş deneyimlerimizin ağırlığını nasıl taşıdığımızla ilgili evrensel bir gerçeği göstermektedir.
Philip K. Dick'in sözleri, insan olmanın ne anlama geldiğine dair bir acı duygusu uyandırır, hafızanın ve varlığın acı tatlı kalitesini vurgular. Bir zamanlar canlı bir şeyin hiçliğe dönüşebileceği fikri...