Kişisel gelişim yolculuğu genellikle mevcut durumumuzu idealize edilmiş bir uç nokta ile karşılaştırmayı içerir, bu da yetersizlik duygularına yol açabilir. Tıpkı her aşamada tamamen çiçek açan bir çiçek gibi, nerede olmamız gerektiğini düşündüğümüzü düzeltmek yerine ilerlememizi tanımalı ve takdir etmeliyiz. Bu zihniyet, şimdiki benliklerimizi kucaklama yeteneğimizi engelleyebilir.
Daha büyük bir şey olmayı arzulamanın acısı, hayal edilen bir geleceğe karşı sık sık ölçtüğümüz için bizi ezebilir. "Uyanış Kitabı" nda Mark Nepo, ulaşılamaz bir standartla karşılaştırmadan gelişimimizin güzelliğine odaklanmamız gerektiğini öne sürüyor. Perspektifteki bu değişim, yolculuğun kendisini takdir etmemizi ve yol boyunca yaptığımız ilerlemeyi kabul etmemizi sağlar.