Hayatın ağrısı saf tuzdur; Artık yok, daha az değil. Hayattaki ağrı miktarı aynı kalır, tam olarak aynıdır. Ancak tadına baktığımız acı miktarı, acıyı koyduğumuz konteynere bağlıdır. Yani acı çektiğinizde, yapabileceğiniz tek şey şeyleri genişletmektir .... bardak olmayı bırakın. Göl olun.
(The pain of life is pure salt; no more, no less. The amount of pain in life remains the same, exactly the same. But the amount of bitterness we taste depends on the container we put the pain in. So when you are in pain, the only thing you can do is to enlarge your sense of things.... Stop being a glass. Become a lake.)
Mark Nepo, yaşamdaki ağrının doğal doğasını tartışır ve onu sabit bir miktarda bulunan tuzla karşılaştırır. Bu benzetme, ağrı değişmeyen bir faktör olsa da, deneyimimizin bakış açımıza göre büyük ölçüde değişebileceğini göstermektedir. Acımızı algılama ve içerdiğimiz şekilde acılarını etkiler. Zihniyetimizi değiştirerek, hissettiğimiz acı yoğunluğunu azaltabiliriz.
Nepo, okuyucuları acı karşısında duygusal kapasitelerini genişletmeye teşvik eder. Kendimizi bir cam gibi sınırlı hissetmemize izin vermek yerine, farkındalığımızı genişletmeye ve bir göle benzeyen daha büyük bir deneyimi benimsemeliyiz. Perspektifteki bu değişim, ağrının etkilerini azaltmaya yardımcı olabilir ve daha tatmin edici bir varoluşa yol açabilir, bu da hayatın zorluklarında daha fazla dayanıklılıkla gezinmemize izin verebilir.