David Mitchell'in "Bulut Atlası" adlı eserinde çevre, insanın doğaya müdahalesinin sonuçlarını vurgulayacak şekilde tasvir ediliyor. Polensiz ağaçlardan bahsedilmesi, bitkileri zararlıları veya kuşları çekmeyecek şekilde tasarlama çabasını akla getiriyor, bu da ekosistem üzerinde kontrol arzusunu gösteriyor. Ancak bu yapaylık, doğal süreçleri bozma pahasına geliyor ve insanlığın çevre üzerindeki etkisine ilişkin daha geniş bir temayı yansıtıyor.
Böcek ilacıyla dolu durgun havanın tanımı, bu tür müdahalelerin toksik sonuçlarını vurguluyor. Doğal dengenin bozulduğu, kimyasal kullanımının boğucu bir atmosfere yol açtığı bir manzarayı resmediyor. Bu senaryo, modern tarım uygulamalarının ve böceklerin olmadığı bir çevre arayışının bir eleştirisi olarak hizmet ediyor ve rahatlığın ekolojik sağlığa göre önceliklendirilmesinden kaynaklanan potansiyel zarara işaret ediyor.