Nihai ders, bilimin özel olmamasıdır - en azından artık değil. Belki Einstein Niels Bohr ile konuştuğunda ve her alanda sadece birkaç düzine önemli işçi vardı. Ancak şimdi Amerika'da üç milyon araştırmacı var. Artık bir çağrı değil, bir kariyer. Bilim, diğerleri kadar yozlaşabilir bir insan faaliyetidir. Uygulayıcıları aziz değil, insanlar ve insanların yaptıklarını yapıyorlar - yalan, hile, birbirlerinden çal, dava, verileri gizle, sahte verileri, kendi önemlerini abartıyor ve karşıt görüşleri haksız yere indiriyorlar. Bu insan doğası. Değişmeyecek
(The ultimate lesson is that science isn't special – at least not anymore. Maybe back when Einstein talked to Niels Bohr, and there were only a few dozen important workers in every field. But there are now three million researchers in America. It's no longer a calling, it's a career. Science is as corruptible a human activity as any other. Its practitioners aren't saints, they're human beings, and they do what human beings do – lie, cheat, steal from one another, sue, hide data, fake data, overstate their own importance and denigrate opposing views unfairly. That's human nature. It isn't going to change)
Michael Crichton'un "Next" adlı kitabında sunulan görüşte bilim, asil bir arayıştan sıradan bir kariyere dönüştü ve milyonlarca araştırmacı şimdi dahil oldu. Bu değişim, bir zamanlar bilimsel araştırma ile ilişkili bütünlüğün, diğer mesleklerde görülen aynı insan kusurları tarafından tehlikeye atıldığını göstermektedir. Alan genişledikçe, bilim adamları arasında yolsuzluk ve etik dışı davranış potansiyeli de vardır.
Crichton, tüm insanlar gibi bilim adamlarının aynı etik eksikliklere tabi olduğunu savunuyor. Sonuç olarak, sahtekârlık, verilerin manipülasyonu ve kişisel çatışmalar gibi eylemler, tıpkı diğer kariyerlerde olduğu gibi ortaya çıkar. Bu perspektif, bilimin doğası gereği erdemli olduğu fikrine meydan okuyor, özünde bir insan çabası olduğunu ve böylece hayatın gerektirdiği tüm ahlaksızlara açık olduğunu vurguluyor.
