Çalışmasında "Kış: Sezonda Beş Pencere" Adam Gopnik, insan deneyimindeki keşif cesaretinden bir hapsetme durumuna geçiş üzerine yansıyor. Titus Oates'in dokunaklı sözlerine atıfta bulunur, kapalı olma duygusunu uyandırır ve hatta belki de dünyadan geri çekilir. Toplum kışın zorluklarıyla boğuştukça, bu değişim hem mevsim hem de çevremizle nasıl etkileşime girdiğimizde bir dönüşümü vurgular.
"İçeri girme" metaforu sadece fiziksel hapsetmeyi değil, aynı zamanda yaşamın belirsizliklerinden duygusal ve psikolojik bir geri çekilmeyi de önerir. Gopnik’in gözlemi, genellikle kışın zorluklarıyla ilişkili canlılığı azaltan bir güvenlik kabulünü gösterir. Kışın vahşi güzelliğini kutlamak yerine, insanlar masallarını anlatmaya yöneldiler ve deneyimlerinin sınırları ile şekillenen bir esneklik anlatısını vurguladılar.