Alıntı, insanların özellikle gece boyunca gizemli ve fantastik fikirleri düşünme eğilimi olduğunu gösteriyor. Karanlıkta, tanıdık olmayan sesler ortaya çıktığında, zihnin bilinmeyen alanına girmesi daha kolay hale gelir. Bu, kendimizi belirsiz durumlarda bulduğumuzda sıklıkla ortaya çıkan evrensel bir yalnızlık ve merak deneyimini yansıtır.
Bu kavram, anlayışımızın ötesinde olan şeyle zamansız büyüyü vurgular. Düşüncelerimiz ürkütücü ve açıklanamayanlara doğru sürüklenebilir, insan doğasının tecrit anlarında gelişen psikolojik bir yönünü vurgulayabilir. Hem kelimenin tam anlamıyla hem de mecazi olarak, daha derin tefekkür ve hayal gücünü davet ederek geceyi bu tür yansımalar için verimli bir zemin haline getirerek daha derin ve hayal gücünü davet ediyor.