Yetersiz gezginlerle dolu sessiz bir sahnede Isabel, aynı yolculukta çeşitli bir grup birey gözlemledi. Yolcular, bir paltoda kasvetli bir adam, kendi dünyalarına derinden dalmış sevgi dolu bir çift ve genç bir bravado havasını yayan bir genç vardı. Karakterlerin bu yan yana gelmesi, hayatta, tecritten sevgiye kadar olan zıt duyguları vurguladı.

Isabel, deneyimlerinin karmaşıklığını yansıtarak onları daha geniş insan durumunun küçük bir temsili olarak gördü. Yalnızlık ve umutsuzluğun sevgi ve öz emme ile nasıl bir arada var olabileceğini ve ergenliğin eşsiz türbülansını nasıl fark edebileceğini fark etti. Düşünceleri, insanların yaşamlarını şekillendiren bu iç içe geçmiş duyguların özünü yakaladı.