Bu, doğudan gelen soğuk rüzgarların dişlerinde yetiştirilen bir kasaba manzarasıydı; Arnavut kaldırımlı sokaklar ve kibirli sütunlar sarma şehri; Karanlık Geceler ve Mum Işığı ve Akıl Şehri.
(This was a townscape raised in the teeth of cold winds from the east; a city of winding cobbled streets and haughty pillars; a city of dark nights and candlelight, and intellect.)
Bu pasaj, eşsiz karakterini vurgulayan sert doğu rüzgarlarına karşı dayanıklı duran bir kasabayı anlatıyor. Arnavut kaldırımlı sokakları saran bir yer olarak tasvir edilir ve sütunlar, güzellik ve güç karışımı olduğunu düşündürür. Mum ışığı ile aydınlatılan karanlık gecelerin görüntüleri, topluluğun zenginliğine ve derinliğini ima eden bir sıcaklık ve samimiyet duygusu uyandırır.
Dahası, kasaba bir akıl merkezi olarak tasvir edilir, bu da sakinlerinin bilgiye ve düşünceli söylemlere değer verdiğini gösterir. Bu ayar sadece pitoresk değil, aynı zamanda entelektüel olarak uyarıcı olan bir atmosfer yaratır, okuyucuları fiziksel çevre ve fikirlerin arayışı arasındaki etkileşim üzerinde düşünmeye davet eder.