Bu çocuklar akıllıydı, hevesliydiler ve okulların öğrenmeye olan ilgilerini yok etmemeleri için yeterince gençlerdi. Yine de Thorne'nin görüşüne göre, henüz resmi bir eğitimi tamamlamadıkları kesin bir işaret olan beyinlerini kullanabilirlerdi.
(These kids were smart, they were enthusiastic, and they were young enough so that the schools hadn't destroyed all their interest in learning. They could still actually use their brains, which in Thorne's view was a sure sign they hadn't yet completed a formal education.)
Michael Crichton'un "Kayıp Dünya" kitabında yazar, gerçek merak ve zeka sergileyen bir grup çocuğu yansıtıyor. Öğrenmeye olan hevesleri, henüz örgün eğitim sistemlerinde bulunan kısıtlamalara ve sınırlamalara maruz kalmadıklarını göstermektedir. Bu, potansiyellerinin hala sağlam olduğu ve yaratıcı ve eleştirel düşünebildikleri anlamına gelir.
Crichton'un gözlemi, bu çocukların ayrılmamış zihinleri ile doğal merakı bastırabilen geleneksel okulların sıklıkla katı doğası arasındaki kontrastı vurgular. Çocukların beyinlerini aktif olarak meşgul etme yeteneğinin, bazen öğrenme ve keşfetme arzusunu engelleyebilecek geleneksel eğitim sürecinden henüz tam olarak geçmediklerinin açık bir göstergesi olduğuna dikkat çekiyor.