Randy Alcorn'un mutluluk kitabında Watson'ın alıntısı, Tanrı'nın insanların neşe ve pozitifliği somutlaştırma beklentisinin altını çiziyor. Alcorn, mutluluk kavramını sadece geçici bir duygu olarak değil, aynı zamanda manevi öğretilerle hizalanan derin bir varlık durumu olarak araştırıyor. Sevinciye yapılan bu davet, inananlara mutluluğu geliştirecek şekilde inançlarıyla etkileşime girmeye zorlar ve neşenin Hıristiyan yaşamının hayati bir yönü olduğu fikrini güçlendirir.