Eddie ve babası arasındaki ilişki karmaşıktır, babanın eksikliklerine rağmen devam eden derin, koşulsuz bir bağlılık ile işaretlenmiştir. Eddie, bir oğlunun sevgisinin en zorlu davranışlara bile nasıl dayanabileceğini göstererek babasına sessizce hayran kalır. Bu fenomen, bir oğlunun babasına bakmayı ve babasını genellikle nedenini tam olarak anlamadan gözden geçirmeyi öğrendiği insan ilişkilerinin temel bir yönünü vurgular. Bu erken bağlılık, olsun, ister Tanrı ya da önemli başkaları olsun, hayatta gelecekteki taahhütlerin zeminini koyar.

Babalar ve oğullar arasındaki bu güçlü bağlantı, ailevi bağlarla ilgili evrensel bir gerçeğin altını çiziyor. Çocuklukta öğrenilen derslerin, özellikle özveri ile ilgili olarak, bireylerin yaşamın ilerleyen dönemlerinde ilişkilere nasıl yaklaştıklarını şekillendirdiğini göstermektedir. Eddie'nin babasına yönelik değişmez sevgisi, köklü duygusal bağların ne kadar sıklığa dayanabileceğini ve ailelerdeki sevgi ve sadakatin karmaşıklığının bir kanıtı olarak hizmet edebileceğini gösteriyor.