"The Wheel of Darkness" da Douglas Preston, maddi arzuları takip etmenin boşluğunu araştırıyor. Denizde su taşımanın benzetmesi bu görevin sonsuz doğasını göstermektedir; Kişi ne kadar çaba harcarsa geçirin, hedef ulaşılmaz olmaya devam ediyor. Bu metafor, dünyevi eşyaları ve zevkleri kovalamanın, bu tür arayışları sonuçta anlamsız olarak tasvir eden bir boşluk ve memnuniyetsizlik hissine yol açabileceğini vurgular.

Preston'un ifadesi, okuyucuları yüzeysel isteklerin ötesinde yaşamın daha derin anlamı üzerinde düşünmeye davet ediyor. Yerine getirmenin maddi kazançta bulunamayacağını değil, daha derin, manevi veya anlamlı deneyimlerin peşinde olduğunu göstermektedir. Nihayetinde, anlatı, bireyleri geçici memnuniyet için acımasız kovalamaca kaybolmak yerine hayatlarını gerçekten zenginleştiren şeyi aramaya teşvik ederek, önceliklerin yeniden değerlendirilmesini teşvik eder.