Kozmetiklerin ideolojinin yerini bir politikacının yetkin kontrole sahip olması gereken uzmanlık alanı olarak değiştirdiği noktaya ulaşmış olabiliriz.
(We may have reached the point where cosmetics has replaced ideology as the field of expertise over which a politician must have competent control.)
Neil Postman, "Kendimizi Ölüm için Eğlence" deki, toplumdaki değişen öncelikleri tartışıyor, bu da siyasette estetik ve imajın odaklanmasının daha derin ideolojik katılım konusunda öncelikli olduğunu öne sürüyor. Politikacıların, eğlence değerlerinin giderek daha fazla egemen olduğu bir kültürü yansıtan önemli fikirler ve politikalar sunmak yerine görünüm ve pazarlama taktiklerine öncelik verdiklerini savunuyor.
İdeoloji üzerindeki kozmetiklere yapılan bu vurgu, maddenin genellikle stil için feda edildiği kamu söyleminde rahatsız edici bir eğilim ortaya koymaktadır. Postman, bu değişimin önemli konuların yüzeysel bir şekilde anlaşılmasına yol açabileceği, sonuçta demokratik süreci ve halk, gerçek öneminden ziyade siyasetin gösterisiyle daha büyülendikçe anlamlı tartışmayı baltalayabileceği konusunda uyarıyor.
