Randy Alcorn, "Mutluluk" adlı kitabında, insanların kutsallık pahasına mutluluğu takip ettikleri ortak bir yanılgıyı vurgular. Toplumun genellikle mutluluk arayışına öncelik verdiğini ve bireylerin geçici zevkler lehine manevi doyumdan uzaklaşmaları gerektiğine inanmalarına yol açtığını ileri sürüyor. Bu zihniyet nihayetinde yanlış yönlendirilmiş bir yaşam yaklaşımıyla sonuçlanabilir.

Alcorn, gerçek mutluluğun kutsallık yoluyla bulunduğunu ve ilahi ile bir ilişki aramanın otantik neşeye yol açabileceğini savunur. Kutsallığın ve mutluluğun karşılıklı olarak münhasır olmadığını anlayarak, bireyler sadece geçici memnuniyeti kovalamak yerine hem manevi büyümeyi hem de gerçek memnuniyeti teşvik eden bir yolu kucaklayabilirler.