Naguib Mahfouz'un "Miramar" kitabında, karakterler arasındaki ilişkiler kahvaltı toplantıları sırasında yüzeysel bir nezaketle işaretlenmiştir. Bu etkileşim, sosyal karşılaşmalarında bir samimiyet cephesi öneren sadece medeniyetlerle karakterizedir.

Bununla birlikte, bu ince kaplamanın altında, derin oturmuş bir düşmanlık var. Karakterler, dış görünüşlerine rağmen, çözülmemiş çatışmalara ve duygusal kargaşaya işaret eden sessizce korudukları karşılıklı bir nefret sergiliyor. Bu dinamik, insan ilişkilerinin karmaşıklığını ve görünüşte hoş etkileşimlerin altında yatabilecek sık sık gizlenen gerilimleri ortaya çıkarır.