Bu neyin habercisiydi? Hâlâ nefes alıyordu, aletler değişmemişti, kalbi atıyordu. Ama Peter'a seslendi. Bu, aklın çocuğu olan Genç Peter'ın hayatını yaşamayı arzuladığı anlamına mı geliyordu? Yoksa bir tür hezeyan içinde kardeşi Hegemon'la mı konuşuyordu? Ya da daha önce, erkek kardeşinin çocukluğu. Peter, beni bekle. Peter, iyi iş çıkardım mı? Peter, bana zarar verme. Peter, senden nefret ediyorum. Peter senin bir gülüşün için ölürüm ya da öldürürüm. Onun mesajı neydi?
(What did this portend? He still breathed, the instruments did not change, his heart beat on. But he called to Peter. Did this mean that he longed to live the life of his child of the mind, Young Peter? Or in some kind of delirium was he speaking to his brother the Hegemon? Or earlier, his brother as a boy. Peter, wait for me. Peter, did I do well? Peter, don't hurt me. Peter, I hate you. Peter for one smile of yours I'd die or kill. What was his message?)
Karakterin derin düşünceleri hem oğlu Peter hem de kardeşi Hegemon ile derin bir bağ kurduğunu ortaya koyuyor. Yaşamla ölüm arasındaki bir durumda sürüklenirken, bu iki figürle olan ilişkilerinin çeşitli yönlerini yansıtıyor, bu da bir kimlik ve amaç krizine işaret ediyor. Zihni, çocukluğun masumiyetine duyulan özlem ile karmaşık aşk ve kızgınlık duygularıyla boğuşmak arasında gidip geliyor. Bu düşünceler onun geçmişteki eylemleriyle mevcut durumunu uzlaştırma mücadelesini gösteriyor gibi görünüyor.
Varlığına ilişkin bu belirsizlik, dolu dolu yaşamanın gerçekte ne anlama geldiğine ve aile bağlarının etkisine dair soruları gündeme getiriyor. Peter'a defalarca yaptığı çağrılar, onun onaylanma ve anlayış arzusunu yansıtıyor ve kargaşanın ortasında bağlantı kurma arzusunu akla getiriyor. Sevgiyi çatışmayla harmanlayan sözlerinin duygusal ağırlığı, ilişkilerinin karmaşık dinamiklerini vurguluyor. Sonuçta bu, dokunaklı bir iç gözlem anında düşüncelerinde gezinirken bağışlanma ve anlam arayışını ifade eder.
