Alıntı, Tanrı'nın varlığını eşzamanlı olarak reddederken, hayattan zevk alan bir ateistin paradoksunu vurgular. Tanrı'ya karşı yazılarında ve akıl yürütmelerinde bile, ateistlerin bilmeden evrenin yaratıcısı olarak Tanrı'dan kaynaklanan yeteneklere ve deneyimlere güvendiğine dikkat çekiyorlar. Bu zevk, Tanrı'nın özü ile iç içe, ilahi olanla daha derin bir bağlantıyı yansıtıp, kişi onu reddetse bile.
Randy Alcorn, "Tanrı'nın Mutluluk Vaadi" kitabında, insan deneyimleri ve ilahi olanlar arasındaki içsel bağlantı hakkında güçlü bir argüman yapar. Ateistlerin hayatta takdir ettiği rasyonalitenin ve güzelliğin nihayetinde daha yüksek bir kaynaktan türetildiğini ve Tanrı'ya karşı tartışmak için kullandıkları fakültelerin Tanrı'dan armağan olduğunu vurguladığını öne sürüyor. Böylece, Tanrı'yı reddetme eylemi, yaşamlarında bulunan ilahi etkiyi ortadan kaldırmaz.