İnsanları sadece onları cezalandırmak için incittiğimizde, Luanne eskiden, onu doğurma nedenlerimizin soluklaşmasından çok sonra yaşayacak bir karanlık yaratırız.
(When we hurt people just to punish them, Luanne used to say, we create a darkness that will live on long after our reasons for giving birth to it have faded.)
Christopher Rice'ın "Kemik Müziği" romanında, bir ceza aracı olarak acıyı etkileme teması güçlü bir şekilde araştırılmıştır. Luanne karakteri, başkalarına zarar verme niyetiyle yapılan eylemlerin kalıcı olumsuz sonuçlara yol açabileceğini yansıtıyor. Bu fikir, zarar vermenin güdülerinin zamanla kaybolabilirken, yansımaların katlanabileceğini ve ilgili herkesi etkileyen kalıcı bir karanlık yaratabileceğini vurgulamaktadır.
Bu perspektif, okuyucuları şefkatin önemini ve eylemlerinin uzun vadeli etkilerini dikkate almaya davet ediyor. İntikam veya çile aramak yerine, nezaket kucaklamak, ağrının döngüsünün devam etmesini engelleyebilir. Luanne's Insight, seçimlerimizin hemen niyetlerimizin ötesine uzanan ve kötülük üzerinde empati seçmeyi çok önemli hale getiren geniş kapsamlı etkilere sahip olabileceğine dair uyarıcı bir hatırlatma görevi görür.