İnsanlar gerçekten gidecek mi? İnsanlar her zaman gider. Her zaman. Her zaman eski dünyadan daha iyi bir hayat kurabileceklerine inanırlar.
(Will people really go? People always go. Always. They always believe they can make a better life than in the old world.)
Orson Scott Card'ın "Ender's Game" adlı eserinde önemli bir tema, insanın özlemi ve daha iyi bir yaşam arayışı etrafında dönüyor. Alıntı evrensel bir eğilimi vurguluyor: Zorluklara veya belirsizliklere rağmen, insanların gelişme ve yeni fırsatlar arama konusunda doğuştan bir dürtüsü var. Bu dürtü çoğu zaman bireylerin daha büyük bir potansiyel ve daha parlak bir gelecek umudu arayışı içinde tanıdık çevrelerini geride bırakmalarına yol açar.
Card, bu amansız değişim arayışının insanlığın tanımlayıcı bir özelliği olduğunu öne sürüyor. İnsanın daha tatmin edici bir yaşam yaratabileceği inancı, insanları fiziksel ya da mecazi olarak yolculuklara çıkmaya, tanıdık olandan uzaklaşıp bilinmeyeni kucaklamaya motive ediyor. Sonuçta bireylerin dayanıklılığı ve iyimserliği, insan hırsının zamansız doğasının altını çiziyor.
