Utanç kavramı, elinlik veya bipedalizm gibi temel fiziksel özelliklere benzer, insan varlığının ayrılmaz bir yönü olarak tasvir edilir. Toplumsal etkileşimleri ve kişisel kimliği şekillendiren hayati bir unsur olarak hizmet eder. Utanç esaslı olduğu iddiası, suçun olmamasının da insanlığımızı azaltan utanç deneyimini de ortadan kaldıracağını göstermektedir.

Genesis'e yapılan atıf, utançın öz farkındalıkla ortaya çıktığını ve önemli bir evrimsel adım işaretlediğini vurgular. Bilinç ve utanç arasındaki bu erken bağlantı, bu kaliteyi kaybetmenin insanları daha az evrimleşmiş bir duruma gerileyeceğini ve insan olmanın ne anlama geldiğinin önemli bir yönünü etkili bir şekilde sıyıracağını gösterir.