Şüphesiz, doktorun hizmet için meşru bir ücret girişimcisi olarak kavramı, servetini IS hastalarının talihsizliklerinden yapan eski moda, tatsız ve mahkumdur.
(Without question, the notion of the doctor as a legitimate fee-for-service entrepreneur, making his fortune from misfortunes of is patients, is old-fashioned, distasteful, and doomed.)
Doktorların hastalarının rahatsızlıklarından yararlanma fikri giderek daha modası geçmiş ve çekici değildir. Bu perspektif, sağlık hizmeti sağlayıcılarının öncelikle finansal kazançlara odaklanan girişimciler olarak faaliyet gösterdiği geleneksel modelin modern toplumda daha az kabul edilebilir hale geldiğini göstermektedir. İnsanlar gerçek sağlık hizmetlerinin, uygulayıcılar için finansal teşviklerden ziyade hastaların refahına öncelik vermesi gerektiğini kabul etmeye başlıyor.
Sağlık alanı geliştikçe, etik uygulamalara ve hasta merkezli bakıma artan bir vurgu var. Sadece kar odaklı girişimciler olarak doktorları izlemekten uzaklaşmak, tıbbi uygulayıcıların daha çok şefkatli bakıcılar olarak görüldüğü bir geleceğe işaret ediyor. Bu değişiklik, sağlık sektöründeki finansal kazanç üzerinde sağlığa ve empatiye değer vermeye yönelik daha geniş bir kültürel hareketi yansıtmaktadır.