Kathryn Lasky'nin "Lone Wolf" da Gwynneth, Falan ile zamanın doğası hakkında derin bir fikir paylaşıyor. Zamanı ölçülebilir bir varlık olarak görmek yerine, onu etraflarındaki güzellik yoluyla takdir etmeye teşvik eder. Bu perspektif, odağı ne kadar zaman geçirdiğinden, zamanı anlamlı hale getiren deneyimlere ve niteliklere kaydırır. Ayın görüntüleri ve ışığı, anların süreleri yerine duygusal rezonanslarıyla tanımlandığını anlayarak bir anlayış uyandırır.

Gwynneth'in yansıması, ay ışığının büyüleyici gölgeler yaratma şekli gibi deneyimlerin özünü yakalamanın önemini vurgular. Bu zaman kalitesi kişinin hayatını zenginleştiren kalıcı bir hafıza haline gelir. En sevilen anlarımızın işgal ettikleri saatler veya günlerle sınırlı olmadığını, bunun yerine geride bıraktıkları kalıcı izlenimlerle şekillendiğini hatırlatıyor. Vurgu, zamanın basit ölçümü konusundaki deneyimlerimizin güzelliğine ve önemine değer vermektir.