თქვენ მძულხარ, ადჰემ, არა იმიტომ, რომ მე ვიყავი თქვენი განდევნის მიზეზი, არამედ იმიტომ, რომ შენს სისუსტეს შეგახსენებთ. თქვენ სძულთ საკუთარ თავს ცოდვილში, მაგრამ მე აღარ ვარ გამართლებული თქვენი სიძულვილით, მაგრამ დღეს შენ ხარ ჩემი სამძიმარი და ჩემი გასართობი.
(You hate me, Adham, no because I was the reason for your expelling, but because I remind you of your weakness. You hate yourself in the sinful, but I am no longer justified for your hatred, but today you are my condolences and my entertainment.)
"ჩვენი სამეზობლო შვილები", ავტორი ნაგუიბ მაჰფუზი იკვლევს ორ პერსონაჟს, ადჰემსა და მთხრობელს შორის რთულ ურთიერთობას. მთხრობელი ასახავს ადჰამის მტრობის გრძნობას, რაც მიგვითითებს იმაზე, რომ ადჰამის სიძულვილი გამომდინარეობს საკუთარი დაუცველებისა და სინანულის გამო მისი განდევნის გამო. ძირითადი დაძაბულობა ცხადყოფს, თუ როგორ შეიძლება ხალხის თვითგამანაწილებელი გამოცხადდეს სხვის მიმართ რისხვა.
მთხრობელი გამოთქვამს, რომ ადჰამის უკმაყოფილება ოდესღაც გამართლდა, მაგრამ მას შემდეგ იგი მისთვის გასართობი ფორმით გადაიქცა. ეს დინამიკა ხაზს უსვამს ინდივიდების ემოციურ ბრძოლებსა და დაუცველობებს, აგრეთვე იმ გზებს, რომლითაც ერთი ადამიანის სისუსტეებს შეუძლიათ სხვაგვარად გამოიწვიოს უარყოფითი გრძნობების პროვოცირება, ქმნის ზიზღისა და ასახვის ციკლს.