წაიკითხე ბოლო სტრიქონი. "წაიკითხეთ ბოლო სტრიქონი", - წაიკითხეთ უკანონმა კაპრალმა, რომელსაც შეეძლო შორგენდის მიღება. არა ჩემი ბოლო ხაზი, სულელი! პოლკოვნიკმა წამოიძახა. სხვისი. "წაიკითხეთ ბოლო სტრიქონი", - წაიკითხეთ უკანალი. ეს ისევ ჩემი ბოლო ხაზია! შეირყა პოლკოვნიკმა, რისხვა მეწამულად გადააქცია. ოჰ, არა, ბატონო, გამოსწორდა კაპრალი. ეს ჩემი ბოლო ხაზია. მხოლოდ ერთი წუთის წინ
(Read me back the last line. 'Read me back the last line,' read back the corporal who could take shorthand. Not my last line, stupid! the colonel shouted. Somebody else's. 'Read me back the last line,' read back the corporal. That's my last line again! shrieked the colonel, turning purple with anger. Oh, no, sir, corrected the corporal. That's my last line. I read it to you just a moment ago. Don't you remember, sir? It was only a moment ago. Oh, my God!)
ჯოზეფ ჰელერის "Catch-22" ამ სცენაზე, იუმორისტული გაუგებრობა ვითარდება პოლკოვნიკსა და კაპრალს შორის. პოლკოვნიკი, იმედგაცრუებული კორპორაციით, ამტკიცებს, რომ მას სურს სხვისი ბოლო ხაზის მოსმენა. ამასთან, კაპრალი არასწორად განმარტავს თხოვნას და კითხულობს იმავე ხაზს. ეს ქმნის დაბნეულობისა და დაძაბულობის ციკლს, რაც ხაზს უსვამს მათი კომუნიკაციის აბსურდულობას.
პოლკოვნიკის რისხვა იზრდება, რადგან ის აცნობიერებს, რომ კაპრალი სწორად არ მისდევს მის ბრძანებებს. ეს გაცვლა ხაზს უსვამს არასწორი კომუნიკაციის თემებს და სამხედრო ბიუროკრატიის ქაოტურ ბუნებას, რომელიც წარმოდგენილია მთელ რომანში, რაც იმაზე მეტყველებს, თუ როგორ შეიძლება მარტივი მოთხოვნებიც კი გადაიქცეს იმედგაცრუებულ სიტუაციებში იმ აბსურდულ სამყაროში, სადაც ისინი ცხოვრობენ.