ციტატა ნაგუიბ მაჰფუზის "ჩვენი სამეზობლო შვილები" ასახავს სიბრაზის დესტრუქციულ ბუნებაზე. ეს ვარაუდობს, რომ სიბრაზის გამოცდილებამ შეიძლება ინდივიდი გადააქციოს საკუთარი თავის უარესი ვერსიად, რაც მათ ქმნის იმ გზით, რომლებიც ეწინააღმდეგებიან მათ ნამდვილ ბუნებას. ეს ტრანსფორმაცია არ არის მუდმივი, რადგან სულს აქვს უნარი განკურნოს და გამოჯანმრთელდეს ასეთი ნეგატივისგან. საბოლოო ჯამში, ციტატა ხაზს უსვამს სიბრაზის მართვისა და მისი ეფექტების მნიშვნელობას პიროვნების იდენტურობაზე.
გარდა ამისა, მაჰფუზის შეხედულებისამებრ, ნეგატიური გამოცდილების შემდეგ გამოსყიდვისა და ზრდის პოტენციალის შეხსენებაა. მიუხედავად იმისა, რომ სიბრაზემ შეიძლება გამოიწვიოს საზიზღარი ქმედებები, ის ასევე წარმოადგენს თვითრეფლექსიისა და შეცვლის შესაძლებლობას. ამ ორმაგობის აღიარებით, ინდივიდებს მოუწოდებენ შეეცადონ გააზრება და თანაგრძნობა აღშფოთების გადალახვაში, რაც საბოლოოდ იწვევს პიროვნულ განვითარებას და უფრო პოზიტიურ არსებობას.