და ცივ კვირას, შუადღისას, მას საკუთარ სახლში შეუერთდა მეგობრებისა და ოჯახის მცირე ჯგუფი "ცოცხალი დაკრძალვისთვის". თითოეულმა მათგანმა ისაუბრა და გადაიხადა ხარკი .. ზოგი ტიროდა. ზოგი იცინოდა. ერთმა ქალმა წაიკითხა ლექსი: 'ჩემო ძვირფასო და მოსიყვარულე ბიძაშვილი .. შენი ასაკის გული, როგორც შენ, გიყვარს დრო, ფენა ფენაზე, სატენდერო სეკოია ..' .. და ყველა გულწრფელი რამ, რასაც ვერასდროს
(And on a cold Sunday afternoon, he was joined in his home by a small group of friends and family for a 'living funeral'. Each of them spoke and paid tribute.. Some cried. Some laughed. One woman read a poem: 'My dear and loving cousin.. Your ageless heart as you ,love through time, layer on layer, tender sequoia..' .. And all the heartfelt things we never get to say to those we love, Morrie said that day.)
ცივ კვირას, მამაკაცი შეიკრიბა ახლო მეგობრებთან და ოჯახთან ერთად, რასაც მან "ცოცხალ დაკრძალვას" უწოდა. ამ უნიკალურმა შეკრებამ ყველას საშუალება მისცა გაეზიარებინათ თავიანთი გრძნობები და გამოხატონ თავიანთი სიყვარული და აღფრთოვანება მისთვის, სანამ ის ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო. სამწუხარო და მხიარულმა მომენტებმა გადახლართული, რადგან დამსწრე საზოგადოებამ მოგონებები, სიცილი და ცრემლი მოიწმინდა, ღრმა ემოციური გამოცდილების შექმნა.
ერთმა მწუხარე მომენტში გამოირჩეოდა ქალი, რომელიც კითხულობს შეხებით ლექსს მათი კავშირის შესახებ, რაც ხაზს უსვამს ოჯახური სიყვარულის სიღრმეს. ამ შეკრებამ გამოავლინა, რომ სენტიმენტები ხშირად უშეცდომოდ დატოვეს, სანამ არ გვიან არ არის, რაც კაცს საშუალებას აძლევდა მოისმინოს გულწრფელი ხარკი, ხაზს უსვამს სიყვარულისა და მადლიერების გამოხატვის მნიშვნელობას მათთვის, ვინც ყველაზე მეტად მნიშვნელობას ანიჭებს ჩვენს ცხოვრებაში.