და ორივეს ჰქონდა მიწა მათ შესახებ; ცა, რომელიც სამუდამოდ გაგრძელდა, ჩანდა და სავსე იყო მზით და იმ ჰაერით, რაც მათ სჭირდებოდათ, რომ პირუტყვი სჭირდებოდა, რომ ქალაჰარში ცხოველებს სჭირდებოდათ-აქ უამრავი იყო; მათ ჰქონდათ ბოტსვანა. ასე რომ, ყველას ჰქონდა ისეთი რამ, რაც მნიშვნელოვანი იყო, როდესაც თქვენ მოიფიქრეთ მასზე ...
(And they both had the land about them; the sky that went on forever, it seemed, and was filled with sun and with the air that they all needed, that the cattle needed, that the animals in the Kalahari needed--there was plenty of that; they had Botswana. So everybody had the things that mattered, when you came to think of it...)
პასაჟში აღწერს ბოტსვანაში ცხოვრების არსს, რაც ხაზს უსვამს ბუნებრივი რესურსების სიმრავლეს, რომლებიც ინარჩუნებენ როგორც ხალხს, ასევე ცხოველებს. უსასრულო ცა, მზე და აუცილებელი ჰაერი სიმბოლოა თავისუფლება და უდიდესი გარემო, რომელიც მათ გარშემორტყმულია. ეს ტყუილი ლანდშაფტი აუცილებელია არა მხოლოდ მაცხოვრებლებისთვის, არამედ კალაჰარის რეგიონში პირუტყვისა და ველური ბუნებისთვის.
საერთო განწყობა გამოხატავს მადლიერების გრძნობას მათი მიწისა და სასიცოცხლო ელემენტებისთვის, რომლებიც მხარს უჭერენ ცხოვრებას. ეს აღიარება გვახსენებს, რომ მიუხედავად სხვადასხვა გამოწვევებისა, ბუნების აუცილებლობებზე წვდომა წარმოადგენს ნამდვილ სიმდიდრეს და კმაყოფილებას. თხრობა ასახავს ღრმა კავშირს მიწასთან და მის შეთავაზებებთან, რაც მიუთითებს უნივერსალურ ჭეშმარიტებაზე იმის შესახებ, თუ რა მნიშვნელობა აქვს ცხოვრებაში.