ბარბარა კინგსოლვერის რომანში "ლობიოს ხეები", პერსონაჟი ასახავს არსებობისა და არარსებობის კონცეფციაზე. მოსაზრება, რომ მკვდარი არ არის დაბადებული სახელმწიფო, მიგვითითებს ღრმა კავშირს სიცოცხლესა და სიკვდილს შორის, რაც ხაზს უსვამს იმ გულგრილობას, რომელსაც თან ახლავს ორივე სახელმწიფო. ეს პერსპექტივა გულისხმობს, რომ სიცოცხლის დასასრული შეიძლება არ იყოს შიში, რადგან ის იზიარებს გარკვეულ ნეიტრალიტეტს ცხოვრების დასაწყისთან, სადაც ცნობიერება და გამოცდილება არ არსებობს.
ეს დაფიქრება მკითხველს იწვევს განიხილონ, თუ როგორ აღიქვამენ ისინი ცხოვრებას...