მამაჩემმა თქვა, რომ მაღალი მარტოხელა, როგორც ეს ტერიტორია იყო ცნობილი, არ იყო ადგილი თავის არეში ან გულის სუსტი სუსტი, და მან თქვა, რომ მე და მე იქ კარგად გამოვიარეთ, რადგან ჩვენ ორივე მკაცრი კაკალი ვიყავით.
(Dad said High Lonesome, as the area was known, wasn't a place for the soft of head or the weak of heart, and he said that was why he and I made out just fine there, because we were both tough nuts.)
წიგნში "ნახევარი გატეხილი ცხენები" ჟანეტ უოლსის მიერ, ავტორი ასახავს უხეში ტერიტორიას, რომელიც ცნობილია როგორც მაღალი მარტოხელა. მისი მამა ამ ადგილს ახასიათებს, როგორც ძალა და გამძლეობა, რაც მიგვითითებს, რომ ეს არ არის შესაფერისი მათთვის, ვინც დელიკატური ან ადვილად იმედგაცრუებულია. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს ასეთ გარემოში განვითარებისთვის საჭირო სიმკაცრეს.
მაღალი მარტოხელა გამოწვევების გადალახვის საერთო გამოცდილება ემსახურება ავტორსა და მამამისს შორის კავშირის გაძლიერებას. მათი გამძლეობა და გადაწყვეტილება ამ უხეში ლანდშაფტში ცხოვრების სირთულეების ნავიგაციისთვის ასახავს მათ საერთო სიმკაცრეს, მათ პოზიციონირებს, როგორც შესაძლებლობებს, რომელთაც შეუძლიათ ერთად შეხვდნენ ცხოვრებისეული პრობლემები. ეს კავშირი ასახავს მათ ხასიათს და მათში მათში შემავალი ფასეულობებს.