წიგნში "ნახევარი გატეხილი ცხენები" ჟანეტ უოლსის მიერ, ავტორი ასახავს უხეში ტერიტორიას, რომელიც ცნობილია როგორც მაღალი მარტოხელა. მისი მამა ამ ადგილს ახასიათებს, როგორც ძალა და გამძლეობა, რაც მიგვითითებს, რომ ეს არ არის შესაფერისი მათთვის, ვინც დელიკატური ან ადვილად იმედგაცრუებულია. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს ასეთ გარემოში განვითარებისთვის საჭირო სიმკაცრეს.
მაღალი მარტოხელა გამოწვევების გადალახვის საერთო გამოცდილება ემსახურება ავტორსა და მამამისს შორის კავშირის გაძლიერებას. მათი გამძლეობა და გადაწყვეტილება ამ უხეში ლანდშაფტში ცხოვრების სირთულეების ნავიგაციისთვის ასახავს მათ საერთო სიმკაცრეს, მათ პოზიციონირებს, როგორც შესაძლებლობებს, რომელთაც შეუძლიათ ერთად შეხვდნენ ცხოვრებისეული პრობლემები. ეს კავშირი ასახავს მათ ხასიათს და მათში მათში შემავალი ფასეულობებს.