ფილიპ კ. დიკის წიგნში "აირჩიე", პერსონაჟი ასახავს ღრმა სიცარიელეს, რომელიც ხშირად ასოცირდება ნიჰილიზმთან. ეს სიცარიელის შეგრძნება შედარებულია არფის დაკვრისთანავე, მიგვითითებს დამამცირებელი მელოდია, რომელიც ეგზისტენციალური გაურკვევლობის სასოწარკვეთილებას განიცდის. ავტორი იკვლევს უაზრო თემებს პერსონაჟის შეტაკებებისა და აღქმის საშუალებით.
ეს გამოკვლევა იმაში მდგომარეობს, თუ როგორ ახდენენ ინდივიდები უშედეგო გრძნობებს და მიზანს ეძებენ ერთი შეხედვით გულგრილ სამყაროში. არფის გამოსახულებები მიუთითებს სილამაზისა და მწუხარების ნაზავზე, რაც ხაზს უსვამს მნიშვნელობას, როდესაც დაპირისპირდება თანდაყოლილი მნიშვნელობის არარსებობას.