ოდესმე გიფიქრიათ რამდენი ცოცხალი არსებაა დედამიწაზე? ხალხი. ცხოველები. ჩიტები. თევზი. ხეები. ეს გაგიკვირდებათ, თუ როგორ შეიძლება ვინმეს თავი იგრძნოს მარტო. ადამიანები აკეთებენ. სირცხვილია.
(Have you ever considered how many living things there are on earth? People. Animals. Birds. Fish. Trees. It makes you wonder how anyone could feel lonely. Yet humans do. It's a shame.)
მიჩ ალბომის "შემდეგი ადამიანი, რომელსაც ზეცაში შეხვდებით" ციტატა ასახავს დედამიწაზე ცხოვრების დიდ მრავალფეროვნებას, მათ შორის ადამიანებს, ცხოველებს და მცენარეებს. ცოცხალი არსების სიმრავლის მიუხედავად, ავტორი ხაზს უსვამს პარადოქსს: მარტოობა ადამიანის საერთო გამოცდილებაა. ამდენი არსების არსებობამ, თეორიულად, უნდა შეამსუბუქოს იზოლაციის გრძნობები.
ეს დაკვირვება ხაზს უსვამს ადამიანის მდგომარეობის უფრო ღრმა ცნობიერებას, სადაც ურთიერთქმედების სიმრავლე ყოველთვის არ ტოლია ემოციურ კავშირთან. ალბომის სიტყვები ემსახურება როგორც მწუხარე შეხსენებას ადამიანის გრძნობების სირთულეების შესახებ და მნიშვნელოვანი ურთიერთობების საჭიროება ჩვენს გარშემო ცხოვრების სიმდიდრის ფონზე.